LO K A L I Z A C J A

Dom powstał na otwartym, prawie niezabudowanym terenie, na obrzeżach Opola. W sąsiedztwie znajdują się głównie domy-kostki z lat 70. i typowe, nieciekawe realizacje z ostatniego dziesięciolecia.

I D E A

Piękna działka pod lasem, na której zaprojektowano budynek, ma jeden mankament – dojazd od strony południowo-zachodniej. Aby uniknąć oczywistej kolizji funkcjonalnej drogi do budynku z ogrodem, miejsce zostało zagłębione w ziemi. Dało to pomysł wjazdu do budynku od spodu, bezpośrednio na poziom parteru. Stało się to możliwe dzięki stworzeniu wewnętrznego aatrium z mieszczącym się w nim podjazdem. W efekcie budynek otwiera się swoimi tarasami na wszystkie strony w nieskrępowany sposób, a przybywający z zewnątrz nie może dostać się do ogrodu inaczej, niż przechodząc przez aatrium i dom.

F O R M A

Dzięki takiemu zabiegowi udało się uzyskać nowy model przestrzenny domu – odwrotność budynku atrialnego. Dom aatrialny zamknięty jest od środka, natomiast otwiera się na zewnątrz. Jego struktura to wynik transformacji domu-kostki. Dzięki temu uzyskano wszystkie ściany, podłogi i stropy, włącznie z wewnętrznym aatrium i tarasami. Taki sposób kształtowania bryły budynku od razu zdefiniował powstającą architekturę wraz z przyporządkowanymi jej materiałami. Przetransformowanej kostce „przypisano” beton, a elementem dodatkowym stało się drewno.